شناسايي الگوهايي تدريس برتر از ديدگاه معلمان مقطع متوسطه

هر جا از انتقال محتواي برنامه درسي به فراگيران سخن به ميان مي آيد، بي درنگ بحث روش تدريس نيز به دنبال آن خواهد آمد. هنگامي كه از تدريس يا نحوه آموزش برنامه درسي صحبت مي شود، منظور پيش بيني برخي از شرايط اجراي برنامه درسي توسط معلم است بنابراين هدف اصلي در اين مطالعه شناسايي الگوي تدريس برتر از ديدگاه معلمان مقطع متوسطه مي باشد. روش پژوهش از نوع توصيفي و ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسشنامه است كه با روش تحليل واريانس و آزمون تي تحليل شد. نتايج نشان داد كه بين جنسيت معلمان و نمره كلي پرسشنامه الگوهاي تدريس برتر تفاوت معناداري وجود دارد (05/ 0 =Pvalue و46 /2=T) همچنين بين دانشگاه محل تحصيل(تربيت معلم و ساير دانشگاهها) با الگوهاي تدريس تفاوت معني داري وجود دارد (05/ 0 =Pvalue و79/ 2=T). علاوه بر اين بين سابقه خدمت با الگوي تدريس تفاوت معناداري وجود دارد (01/ 0 =Pvalue و 10/ 3=F). از نظر معلمان زن الگوهاي اطلاعات پردازي و از نظر معلمان مرد، الگوهاي اجتماعي و رفتاري به عنوان الگوه هاي تدريس برتر است. فارغ التحصيلان مراكز تربيت معلم بيشتر از فارغ التحصيلان ساير دانشگاهها از الگوهاي اطلاعات پردازي، انفرادي و رفتاري استفاده مي كنند در نهايت معلمان با سابقه تدريس پايين تر نسبت به معلمان با سابقه از الگوهاي تدريس متنوع تري استفاده مي كنند.