بررسي عدالت اجتماعي در دسترسي شهروندان مناطق 13 گانه شهر مشهد به خدمات آموزشي

عدالت اجتماعي در ساليان اخير به عنوان يكي از رويكرد هاي مهم در عرصه برنامه ريزي شهري مطرح شده است و تحقق آن در گرو توزيع مناسب و متعادل خدمات مختلف مورد نياز شهروندان در سطح مناطق مختلف بوده است. همواره بهره¬مندي از خدمات آموزشي به صورت برابر براي همگان يكي از موضوعات بسيار مهم در زمينه دسترسي به خدمات شهري بوده است، زيرا اين امر يكي از مهمترين پيش زمينه هاي پرورش و توليد نيروي انساني متخصص و كارآمد بوده است. در اين پژوهش با استفاده از مدل موريس سطح برخورداري مناطق 13 گانه مشهد از خدمات آموزشي به پنج دسته تقسيم بندي گرديد كه بر اين اساس بيش از 50 درصد مناطق شهر در دسته محروم و كاملا محروم قرار گرفتند كه اين آمار براي شهر مشهد با جمعيت نزديك به 3 ميليون نفر نشان دهنده اين است كه به راحتي بيش از يك ميليون نفر در مناطق محروم زندگي مي كنند و اين موضوع مي تواند هشداري جدي براي مسئولان و دست اندر كاران در امر برنامه ريزي شهري باشد كه بايد تدابير لازم در جهت رفع اين كمبود ها هر چه سريع تر انديشيده شود.