بررسي نقش قنات در شكل گيري شهر كرمان به منظور دست يابي به روش هاي توسعه شهر پايدار

استخراج آب هاي زيرزميني به صورت قنات، توجه بسياري از مورخان و پژوهشگران را به خود جلب نموده است. قنات ها در مناطق گرم و خشك به عنوان يكي از زير ساخت هاي پايدار شهري، نقش مهمي را در مكان يابي فضاهاي خاص شهري، آب انبار و … ايفا مي كنند و علاوه بر اين، در عصري كه تغييرات اقليمي، كشورها را با بحران آب مواجه نموده، يكي از منابع مهم آب شيرين محسوب مي شوند. با آلوده شدن و از بين رفتن اكثر قنات ها، نه تنها عملكرد زنجيره اي فضاهاي معماري و شهري بافت قديم كه عامل مهمي در مباحث پايداري شهري است، خدشه دار مي شود، بلكه منجر به از بين رفتن و يا اتلاف يكي از منابع مهم تجديدپذير شده است. روش انجام تحقيق در پژوهش حاضر از نوع تحليلي- توصيفي است. براي جمع آوري اطلاعات از روش كتابخانه-اي استفاده شده است كه نقـش قنات هاي شهر كرمان را در بر مي گيرد و به مطالعه تاثير آن ها در شكل گيري شهر كرمان پرداخته شده است، تا بتوان از آن به عنوان راهكاري موثر در جهت تحقق اهداف پايداري براي توسعه شهرهاي امروز استفاده كرد. هدف از بيان چنين موضوعي ايجاد راهكارهايي براي بازسازي و راه اندازي مجدد اين نظام سنتي، كه به شكل قنات ها و آب انبار ها نمود پيدا كرده اند، مي باشد تا گامي در راه ايجاد و توسعه شهرهاي پايدار جديد برداشته شود. نتيجه اين پژوهش نشانگر اين مطلب بود كه وجود عنصر آب و قنات-ها، در روند و توسعه شكل گيري شهرهاي سنتي ايران، نقش بسزايي داشته است. در شهر كرمان با مطالعه چند نمونه از قنات هاي قديمي، و بررسي روند شكل گيري شهر، مي توان به اين نتيجه دست يافت كه قنات ها نقش مهمي در شكل گيري و گسترش اين شهر داشته اند. با توجه به اين تاثير، مي توان از اين عناصر معماري سنتي و طبيعي، در شهرهاي امروزي، از طريق راهكارهايي خاص، بهره برداري نمود و باعث توسعه پايدار در شهرها شد.