احيا و باززنده سازي بافت هاي تاريخي شهري با توجه به مولفه هاي هويتي و پايداري اجتماعي

در برخورد با بافت سنتي شهر به دو عامل مهم برخورديم، اول آنكه شهر را نمي توان از تاثير عوامل معاصر و جديد محروم كرد و دوم زندگي در شهر به ريشه هاي تاريخي و قديمي وابسته است در صورت عدم توجه به اين دو عامل عدم هماهنگي بين اين دو عامل نيازهاي امروزي ، بلكه ارزش ها و يادگارهاي كهن صدمه ديده و نابود مي شود.در بافت هاي تاريخي در اثر گذشت زمان مسئله« ارزش هاي فرهنگي وتاريخي » و فرسودگي و آشفتگي روز به روز سنگين تر مي شود وحل اين تضاد كه هر روز به وخامت بيشتر مي گرايد و نتيجه آن انهدام بافت تاريخي است. فضاي تاريخي يك شهر محل تجلي زندگي جمعي شهرها هستند.چنانچه فضاي شهري داراي كيفيت مطلوب باشد به عنوان عرصه اي براي تبلور زندگي جمعي، نقش مهمي در تعيين هويت شهر و آفرينش تعاملات انساني ، تقويت و تداعي خاطر براي نسل هاي آينده دارند.در اين مقاله در نهايت به اين نتيجه مي رسيم كه هويت موجود در بافت هاي تاريخي بيش از آن كه گذشته باشد به خاطرات وذهن افراد مرتبط است و به زمان حال انسان ها را در بر مي گيرد و الزاما اين خوش آيندي حضور در بافت براي همه انسان ها يكسان نيست و به هويت شخصي برمي گردد و اين به معني اصلي هويت برمي گردد كه هويت از سويي نماينده تفاوت بين خود و ديگري و از سوي ديگر بيان گرتشابه بين يك جامعه است و در واقع ايجاد حس هويت در انسان ها به واسطه حضور در بافت يك فرآيند است كه در عين عموميت بسيار شخصي است. ايجاد اين حس به جز تحيقيات ميداني و تاريخي در مورد هر بافت و نزديك كردن آن به زمان حال به سختي امكان پذير مي باشد. سرزندگي بافت هاي تاريخي يكي از كيفيت هاي فضايي اين بافت ها است كه به ويژگي هاي كالبدي و اجتماعي وابسته است .حضور انسان در بافت هاي تاريخي مستلزم بستري مناسب جهت پاسخگويي به نيازهاي اوست.ارتقا كيفيت بافت هاي تاريخي، ميزان حضور و استفاده از فضا و برقراري تعامل با بافت با توجه به كيفيت بافت حائز اهميت است.پژوهش مورد نظر به روش توصيفي مورد بررسي قرار گرديد و اين نتيجه حاصل گرديد كه بافت هاي تاريخي با شناسايي هويتي هر منطقه و ايجاد فضاهايي كه حافظه جمعي را در انسان ها برانگيزد و با در طراحي فضاها به گذشته و نياز ها و انسان ها امروزي نيز بيانديشيم. فضاي شهري كه امروز به عنوان بافت تاريخي مطرح مي شود نقش بنيادين خود را به عنوان يك فضاي سرزنده شهري و داراي كيفيت از ياد برده است. پژوهش حاضر با استفاده از مولفه هاي پايداري اجتماعي سعي در ارائه راهبردهايي براي احياي اجتماعي بافت هاي تاريخي دارد.