فرهنگ ايراني در آيينۀ خانۀ ايراني

فرهنگ روش زندگي انسان براي رسيدن به تعالي است و هر يك از مظاهر فرهنگ چونان آيينه‌اي هستند كه ويژگي‌هاي فرهنگ را در خود نشان مي‌دهند. بعضي از مظاهر فرصت ظهور كامل‌تري از فرهنگ را مي‌دهند و بعضي فرصت خفيف‌تر و ضعيف‌تري از فرهنگ را فراهم مي‌كنند. يكي از آيينه‌هايي كه ايراني تمام قد مي‌تواند خود را در آن ببيند معماري و از جمله خانه است. در خانۀ ايراني مي‌توان فهميد او چگونه به زندگي مي‌نگرد؛ چگونه به طبيعت، انسان‌، خدا و خودش فكر مي‌كند؛ مي‌توان فهميد كه او زندگي را خوردن و خوابيدن مي‌داند يا براي او اين، سطحي‌ترين قسمت زندگي است. در اين مقاله تلاش مي‌كنيم تا با نگاهي به خانه ايراني دريابيم چگونه ويژگي‌هاي فرهنگ ايراني در خانه ايراني تجلي پيدا مي‌كند. به اين منظور سعي مي‌كنيم برخي از ويژگي‌هاي فرهنگ ايراني از جمله جهاني بودن، رندي و پرده‌پوشي، شاعرانگي، كيمياگري و قائم به ذات بودن فرهنگ ايراني را توضيح داده و چگونگي تجلي آن را در خانه ايراني بررسي كنيم.