شماره ركورد كنفرانس :
3775
عنوان مقاله :
وحدت¬گرايي بعنوان الگوي معماري بنا مطالعه روند طراحي مركز اجتماع اديان در اصفهان
پديدآورندگان :
زماني ساناز 1- دانشجوي كارشناسي ارشد معماري، دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان،اصفهان،ايران , شاهدي بهرام 2- استاديار دانشكده معماري وشهرسازي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان،اصفهان،ايران
كليدواژه :
وحدت گرايي , فلسفه مولانا , مركز اجتماع اديان , طراحي معماري.
عنوان كنفرانس :
سومين همايش ملي معماري، عمران و شهرسازي در آغاز هزاره سوم
چكيده فارسي :
بهره گيري از معماري بعنوان عامل وحدت بخش ميان اديان مختلف رويكردي مناسب و قابل دسترس مي باشد. بناها با شكل و فرمهاي خاص خود، القا كننده احساس متفاوت در كاربران هستند. اين احساس مي تواند در يك مركز اجتماع اديان مورد استفاده قرار گيرد. ايده هاي وحدت گرايانه فيلسوفان و صاحبنظران بعنوان راهكارهاي مطلوب براي اين فرآيند به شمار مي رود. در اين ميان مولانا با جهانبيني خاص خود معيارهاي مناسبي جهت چنين برداشتي را ارائه مي نمايد. اين پژوهش با رويكرد تحقيقات كيفي و بررسي هاي دقيق و همه جانبه بر موضوع وحدت گرايي با توجه به تمايلات مولانا صورت گرفته و پس از استخراج احكام و مفاهيم اقدام به تحليل سايت و اجراي طرح مورد نظر در منطقه اي در جنوب شهر اصفهان گرديد. فرآيند طراحي به صورت گام به گام اجرا شده و ضوابط به تدريج به طرح نهايي افزوده گرديد. در نهايت ساختاري با توجه به نيازمنديهاي يك مركز اجتماع اديان ايجاد مي گردد كه الزامات خود را بر مبناي وحدت اديان اسلام، مسيحيت، يهوديت و زرتشت بنا قرار مي دهد. نتايج اجرايي اين تحقيق مي تواند براي استفاده در ساير بناها با كاربري مشابه بهينه سازي شده و مورد ارزيابي قرار گيرد. توصيه مي شود از قابليتهاي معماري در جهت افزايش نزديكي و تفاهم افراد با علايق و تمايلات اعتقادي و فرهنگي مختلف بهره برداري گردد.
