بررسي آزمايشگاهي تاثير رطوبت در پارامترهاي مكانيكي مخلوط ميكروسيليس با خاك رس شمال تبريز

خاك را مي توان به عنوان ابتدايي ترين مصالح ساختماني كه توسط انسان به خدمت گرفته شده، نام برد. خاك در ابتدا به صورت خام و سپس با اختلاط با آب و به صورت گل در احداث سرپناه مورد استفاده قرار گرفت. قابليت استفاده از خاك در احداث انواع ساختمان ها، سدها، جاده ها و... موجب گرديد تا انسان همواره در تكاپوي راه حل هاي مختلف در جهت به كار گيري بهينه اين ماده كه به وفور يافت مي شود، باشد. به خصوص اين كه تمامي ساختمان ها، سدها، جاده ها و...، مي بايست بر روي بستر خاك احداث گردند و با توجه به اين كه خاك نيز انواع مختلف با خصوصيات مهندسي گوناگون دارد، به عنوان نمونه ميزان باربري هر خاك در طبيعت با نوع ديگر تفاوت دارد. روش هاي مختلفي براي بهبود خواص مهندسي اين خاك ها وجود دارد. به عنوان نمونه مي توان به روش هاي مكانيكي، تسليح و تثبيت با مواد افزودني اشاره كرد. هر چند انتخاب اين روش در هر پروژه بستگي به مشخصات آن پروژه از جمله ماهيت سازه و مشخصات ژئوتكنيكي خاك محل اجراي آن دارد، ولي همواره تثبيت با مواد افزودني يكي از بهترين روش ها براي بهبود خواص مهندسي خاك ها مي باشد. لازم به ذكر است تأثير اين عمل بر خاك زياد مي باشد كه البته بستگي به شاخص خميري خاك رس هم دارد. در تحقيق حاضر ابتدا نمونه ها با درصد هاي مختلف ميكرو سيليس مخلوط و سپس اثر رطوبت بر خاك مخلوط شده با ميكروسيليس بررسي شده است رطوبت نمونه ها 5% ، 10 % ، 15% در نظر گرفته شده است و از آناليز نتايج بدست آمده چنين برداشت مي شود كه رطوبت بر روي پارامترهاي زاويه اصطكاك داخلي و چسبندگي تاثير گذاشته است. بطوري كه با افزايش رطوبت چسبندگي افزايش و زاويه اصطكاك داخلي كاهش مي يابد.