مفهوم پارادوكس راه و حركت بر فضايي معماري

جوهر اصلي معماري فضا هست و در فضاي معماري انسان حركت و زندگي مي‌كند. فضا در معماري انواع گوناگون دارد و به طرق متنوعي مي‌توان فضا را در معماري دسته‌بندي كرد.برنارد چومي معمار برجسته معاصر مي‌گويد:جوهر فضا بعد توصيفي فضا و موضوعي براي مباحث فلسفي، رياضي و فيزيك است. فضا جوهر معماري و شهرسازي است. (مدني پور)،) ۱۹۹۶( تعريف واضح در مورد فضا را يورگ گروتر چنين ارايه مي‌كند:نزديكترين تعريف اين مي‌باشد كه فضا را خلأي در نظر بگيريم كه مي‌تواند شيئي را در خود جاي دهد و يا از چيزي آكنده شود. فضا موجوديتي نيست كه تعريف دقيق و مشخصي داشته باشد، با اين حال قابل اندازه‌گيري است. (گروتر، ۱۳۸۶) فضا در مفهوم موجود خويش به تنهايي هيچ ويژگي خاصي را مطرح نمي‌كند ولي به محض آن كه يك گروه انساني فعاليتي را در مكاني مطرح كند، معناي نمادين فضا پديدار مي‌شود. از اين پس فضا بستري براي بيان فعاليت و رفتارهاي انساني مي‌گردد؛ محلي براي تخيل و واقعيت. (حبيبي، ۱۳۸۲۲)