بررسي مقاومت فشاري بتن‏هاي اليافي حاوي الياف پلي پروپيلن و نانو‏ سيليس و بهينه‏سازي به روش تاگوچي

بتن حاوي الياف يكي از انواع بتن با عملكرد بالا محسوب مي‏شود و در سال‏هاي اخير استفاده از آن به ميزان چشمگيري افزايش يافته است. مهم‏ترين مشخصه‏ي بتن‏هاي اليافي، خاصيت جذب انرژي، انعطاف‏پذيري و مقاومت آن در برابر ضربه است. به همين دليل، امروزه اين بتن نقش بسيار جدي در پيشرفت تكنولوژي بتن ايفا كرده است و به عنوان يك ماده‏ي جديد و اقتصادي در صنعت ساختمان محسوب مي‏شود. هدف اين تحقيق آن است كه با ساخت طرح‏هاي مختلف اختلاط بتن اليافي با مكمل نانو سيليس به همراه الياف پلي‏پروپيلن با نسبت 5، 10 و 15 درصد حجمي الياف جايگزين مصالح شني و تغيير پارامترهايي نظير مقدار الياف پلي‏پروپيلن، نسبت آب به سيمان، درصد نانوسيليس و نسبت شن و ماسه، جرم مخصوص، مقاومت فشاري و كششي بتن اليافي سبك شده را مورد ارزيابي قرار داده و طرح بهينه را برگزيد. نتايج اين تحقيق نشان مي‏دهند با جايگزيني 5، 10 و 15 درصد حجمي الياف پلي‏پروپيلن به جاي شن، جرم مخصوص بتن به ترتيب بين 8 تا 5/10 درصد، 7/17 تا 7/18 درصد و 6/24 تا 6/26 درصد نسبت به جرم مخصوص نمونه‏ي شاهد كه داراي عيار kg/m3 350 مي باشد، كاهش و مقاومت فشاري 28 روزه‏ي آنها نيز به ترتيب بين 7/11 تا 9/18 درصد، 1/27 تا 31 درصد و 2/36 تا 1/43 درصد نسبت به طرح شاهد كاهش داشته است. همچنين تحليل نتايج به روش بهينه‏سازي تاگوچي نشان داد كه تغيير پارامترهاي درصد الياف پلي‏پروپيلن و سپس به ميزان كمي نسبت شن به ماسه، بيشترين نقش را در كاهش جرم مخصوص و افزايش مقاومت فشاري بتن‏هاي اليافي داشته اند، ولي تأثير درصد الياف پلي‏پروپيلن بسيار بيشتر است.