مؤلفه هاي تأثير گذار بر افزايش تعاملات اجتماعي در طراحي ساختمان شهرداري دزفول

انسان از ابتدا موجودي اجتماعي بوده است و همواره سعي كرده است با اجتماع اطراف خود تعامل پيدا كند. فضاهاي عمومي بستري متعالي براي تعامل و روابط اجتماعي در افراد جامعه ايجاد مي كنند. امروزه با توجه به گسترش شهرنشيني و نياز به ارتقاء كيفيت شهروندي، از جمله فضاهاي عمومي كه مي تواند تأثير به سزايي در افزايش تعاملات اجتماعي داشته باشد مجموعه ساختمان هاي شهرداري است. از اين رو ساختمان شهرداري به عنوان ساختمان عمومي مردم مدار و نمادي براي تعامل شهروندان، طراحي معماري و مكان يابي خاص را مي طلبد. نقش اين فضا در القاي حس تعلق، پويايي و تحرك در شهروندان و در حقيقت حفظ سرزندگي بسيار با اهميت است و توسعه ي فرهنگي و اجتماعي شهر را به دنبال خواهد داشت. اين بناها كه معمولاً به صورت مجموعه‌اي ظهور مي‌يابند، شامل بخش‌هايي با فعاليت‌هاي اداري، اجتماعي و فرهنگي مي‌باشند. هدف از اين پژوهش آن است تا به طراحي معماري مجموعه ساختمان هاي شهرداري دزفول علاوه بر يك ساختمان اداري، با كاربري هاي اجتماعي، فرهنگي، ورزشي، تفريحي، رفاهي و خدماتي به عنوان يكي از مراكز اجتماع محور بپردازد. بررسي مطالعات انجام شده در زمينه ي طراحي معماري ساختمان هاي شهرداري كه براي چند شهر در داخل و خارج كشور انجام شده تا حدودي بيانگر كم توجهي به همه ي مؤلفه هاي مؤثر بر افزايش تعاملات اجتماعي بوده و اين مؤلفه ها به صورت كلي هدف اصلي بوده است و در هر يك از اين مطالعات فقط به برخي از مؤلفه ها توجه شده است. اما در اين پژوهش در نظر است تا بررسي مولفه هاي تأثير گذار بر افزايش تعاملات اجتماعي در طراحي ساختمان شهرداري دزفول مورد توجه قرار گيرد. با توجه به اهميت اين موضوع و براي رسيدن به اين هدف بايد مؤلفه هايي مورد بررسي قرار گيرد، كه در اين پژوهش عوامل فوق در چهار دسته ي كلي عوامل كالبدي، فعاليتي، اجتماعي و معنايي قرار خواهند گرفت. بر اين اساس موقعيت سايت و طراحي معماري ساختمان شهرداري دزفول بر پايه و اساس افزايش تعاملات اجتماعي بايد به گونه اي باشد كه حضور و مشاركت هر چه بيشتر شهروندان و بهبود تعامل و ارتباط مؤثر بين شهرداري و شهروندان به منظور تقويت روابط اجتماعي و هم چنين افزايش روحيه ي نشاط و شادابي، تشويق و ايجاد انگيزه در كاركنان را در پي داشته باشد. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي-تحليلي است وگردآوري اطلاعات به صورت كتاب خانه اي و ميداني است.