اصول طراحي مسكن سنتي در اقليم گرم و مرطوب (نمونه موردي شهر دزفول)

در معماري سنتي ايران توجه به مسائل اقليمي حائز اهميت بوده است و بر كالبد بنا تاثير بسزايي داشته است. حاشيه جنوبي ايران داراي اقليم گرم و مرطوب است و توجه به مولفه هاي اقليمي در فرآيند طراحي خانه ها در اين منطقه، مي تواند به بالا بردن سطح آسايش ساختمان كمك كند. در همين راستا، در اين پژوهش چند نمونه مسكن سنتي شهر دزفول مورد بررسي قرار گرفته و الگوها و مفاهيم، رويكردها و نظريه ها، ساختار و نحوه شكل گيري، انتظامات فضايي با رويكرد اقليمي بناها تحليل شده اند. روش تحقيق حاضر توصيفي - تحليلي است ومطالعات آن به روش كتابخانه اي گردآوري شده است. هدف اين پژوهش، استخراج الگوهاي اقليمي از فضاهاي مسكن سنتي با تطابق ويژگي هاي مولفه اقليمي در شهر دزفول با ويژگي هاي فضاهاي عملكردي داخلي خانه هاي سنتي است و در پي پاسخ به اين سوال است كه اين الگوها تا چه حد متناسب و متاثر از اقليم هستند.تطابق الگوهاي به دست آمده از نمونه ها ي خانه هاي سنتي مورد بررسي با مولفه اقليم منطقه نشان مي دهد كه مشخصه هاي فضاهاي زيستي در نمونه هاي مورد مطالعه از ويژگي هاي اقليمي شهر دزفول پيروي مي كند و به اهداف اقليمي در منطقه گرم و مرطوب پاسخ مي دهند.