شماره ركورد كنفرانس :
3775
عنوان مقاله :
بررسي تأثير اصول معماري زمينه گرايي كالبدي بر ايجاد حس تعلق به مكان از نظر روانشناسي محيط
پديدآورندگان :
كشاورز سميرا 1-دانشجوي كارشناسي ارشد دانشگاه آزاد اسلامي واحد قزوين، گروه معماري و شهرسازي، قزوين، ايران , سهيلي جمالالدين 2-استاديار دانشگاه آزاد اسلامي واحد قزوين، دانشكده معماري و شهرسازي، گروه معماري، قزوين، ايران
كليدواژه :
زمينه گرايي , حس تعلق , كالبد معماري , روانشناسي محيط
عنوان كنفرانس :
سومين همايش ملي معماري، عمران و شهرسازي در آغاز هزاره سوم
چكيده فارسي :
بناها نقش مهمي را در حيات شهرها بازي ميكنند و حس تعلق ساكنان آنها به اين بناها جان ميبخشد. متأسفانه فرآيند توسعهي شهري بهسوي ابعاد كالبدي تمايل يافته و نتيجه اين امر گسستگي رابطه انسان با مكان است بهگونهاي كه شهروند تعلق به آن را حس نميكند؛ كه اين امر باعث ميشود نقش عدم توجه به زمينه در طراحي و ساخت بناها مسئلهي مهمي به نظر برسد. مقاله حاضر تلاشي براي بررسي تأثير معماري زمينه گرايي كالبدي بر ايجاد حس تعلق مي باشد. نتيجهي پژوهش بيانگر آن است با توجه به نظريه هاي روانشناسي محيط، محيط هاي مبتني بر اصول معماري زمينه گرايي كالبدي، حس تعلق به مكان را دارا مي باشند.