بررسي نقش فرهنگ در معماري شهر دزفول

از تعاريف ارائه ‌شده براي فرهنگ، روش زندگي فردي‌ و ‌اجتماعي، جنبه‌هاي ذهني انسان و نهايتاً عادات و همسازي با محيط‌هاي مختلف، بيشتر مورد توجه قرار گرفته است؛ كه هدف اصلي در استفاده از فرهنگ را در محيط‌هاي معماري مشخص مي‌نمايد. فرهنگ، بازتاب سيستم ارزشي يك نظام اجتماعي و وظيفه اصلي آن بيان ايده‌ها و ايدئولوژي‌هاي ذهني يك جامعه است و اين نقش را به‌وسيله عناصر بومي در معماري به‌خوبي ايفا مي‌نمايد. شكل‌گيري معماري بدون توجه به فرهنگ منطقه باعث ناپايداري و ضعف در پاسخگويي به نياز مخاطب مي‌شود. اين مقاله در پي كشف تأثيرگذاري فرهنگ در شكل‌گيري معماري است. فرض اصلي مقاله اين است كه به‌منظور دستيابي به يك معماري مناسب ناگزير بايد به شناخت اصول معماري و فرهنگي آن سرزمين پرداخت و حفظ و پايداري معماري در گرو توجه به بستر فرهنگي آن اثر مي‌باشد. روش مورد استفاده در تحقيق، به‌صورت توصيفي-تحليلي است. نتايج نشان مي‌دهند كه بسياري از عناصر بومي موجود در معماري هر منطقه برخاسته از فرهنگ و اقليم آن منطقه است و به‌منظور ايجاد بنايي ماندگار كه رضايت كاربر را در پي داشته باشد بايد علاوه بر پاسخگويي به مسائل اقليمي، ريشه در فرهنگ مردم آن منطقه نيز داشته باشد.