گونه شناسي انواع كاروانسرا در مناطق كويري از منظر معماري

نياز انسان به سرپناه و مأمن نه‌تنها در حضر بلكه در سفر هم از روزگاران باستان موردتوجه بوده است. رونق تجارت داخلي و خارجي و اهميت دادن به راه‌ها و شهرهاي زيارتي موجب شد تا كاروانسراهايي بسيار در اين‌گونه جاده‌ها ساخته شود. كاروانسراها تابع شيوه‌ي معماري زمان خود بوده است. ولي شيوه‌ي معماري، محل و منطقه، مصالح ساختماني و موقعيت جغرافيايي نيز نقش مؤثري در ايجاد اين‌گونه بناها داشته است. هدف از انجام اين پژوهش بررسي گونه شناسي كاروانسراي شاه‌عباسي ده نمك از منظر معماري هست. در اين مقاله ابتدا به توصيف و نحوه طراحي اين كاروانسرا كه در مسير گرمسار به سمنان و پشت به محور اصلي تهران – مشهد در روستاي ده نمك واقع است پرداخته شود و سپس به مقايسه اين كاروانسرا با كاروانسراهاي ديگري كه در منطقه كويري قرار دارند نظير كاروانسراي شاه‌عباسي قوشه در دهكده قوشه و كاروانسراي آهوان در آهوان از منظر معماري و ساختار پرداخته مي‌شود. روش تحقيق به كار گرفته‌شده در اين پژوهش از نوع توصيفي – تحليلي مي‌باشد. ابزار پژوهش نيز كتابخانه‌اي و ميداني مي باشد. در انتها با بررسي بناهاي مذكور و جدول‌هاي مطالعات تطبيقي اين نتيجه حاصل مي‌شود كه اين بناها داراي ويژگي‌هايي نسبتاً مشترك در اقليم مربوطه هستند.