مقايسه اقتصادي و زيست محيطي آسفالت گرم با آسفالت بازيافتي، با روش بازيافت سرد درجا، در بهسازي معابر شهري

معابر شهري از پر تردد ترين شريان هاي ارتباطي هستند كه نياز شهروندان در دسترسي به خدمات و نيازهاي روزمره را فراهم مي سازند. عوامل متعددي از قبيل: تردد زياد، كيفيت پايين اجرا، تنش هاي انقباضي و انبساطي و... موجب ايجاد ترك ها، شكستگي ها، چاله و... مي شوند كه موجب نارضايتي كاربران است. به اين دليل، اغلب عمل بهسازي و ترميم با استفاده از آسفالت گرم با هدف خدمت دهي و عملكرد بهتر معابر انجام مي شود. اما استفاده از آسفالت گرم موجب ايجاد هزينه هاي بالا و ايجاد خطرها و خسارتهاي زيست محيطي مي شود. لذا نياز به روشي مناسب تا هزينه هاي بهسازي و ترميم را كاهش داده و خطرهاي كمتري را تحميل كند، كاملا احساس مي شود. از اين رو با بررسي به روش تحقيق كاربردي، تاثير استفاده از آسفالت بازيافتي با روش بازيافت سرد درجا در كاهش مقدار هزينه ها و كاهش خسارتهاي زيست محيطي مطالعه شد و اين نتايج حاصل گرديد كه، آسفالت بازيافتي سرد با استفاده از كاهش هزينه هاي حمل و دپو، عدم استفاده از حرارت در اختلاط، عدم نياز به مصالح جديد و بكارگيري مصالح موجود موجب كاهش سه برابري هزينه هاي بهسازي و تعمير مي شود و از طرفي با عدم استفاده از حرارت جهت عمل آوري و استفاده مجدد از مصالح موجود، كه خود باعث كاهش انتقال مصالح موجود به گورستان هاي زباله مي شود، خطرهاي زيست محيطي را كاهش داده و از وارد آمدن خسارتها به محيط جلوگيري مي كند.