سيرتحول مصالح مورداستفاده درمعماري روستايي

زيست گاه هاي روستايي را اصولا پايه هاي تمدن مي شناسند. در روستاهاي اوليه، بشر براي نخستين بار محل زندگي و فعاليت اقتصادي خود را با دست خود ساخته و تمامي آرزوهاي خود را در كالبد فيزيكي آن تجسم بخشيده است. بر اين اساس ميتوان روستاها را آئينه ي تمام نماي تبلور توسعه فكر و دانش بشر به شمار آورد. سير تحول زندگي بشر از غار نشيني و پناه بردن به روزنه هاي طبيعي در دل كوه ها و بالاي درختان تا ساختن سر پناه براي خود و تشكيل خانواده را مي توان تاريخ رشد و توسعه ي روستاها نيز دانست. روستاي قشلاقي يوسف رضا از توابع دهستان عسگريه بخش پيشوا كه داراي آب و هواي گرم و خشك است، به دليل وجود امامزاده يوسف رضا داراي راه هاي ارتباطي مناسب و زمين هاي حاصلخيزاست كه خود دليل پيدايش توليه اين روستامي باشد. در مورد سير تحول مصالح اين روستا بايد گفت كه خانه هاي قديمي آن از كاهگل بنا شده اند كه به دليل مزاياي آن در چنين منطقه ي كويري بسيار كارآمد بوده است و در حال حاضر به دليل تغيير در سبك زندگي مردم، گسترش ارتباط با شهر و ايده گرفتن از فضاهاي شهري و همچنين تغييرات اقليمي، مصالح جديد از جمله آجر، سنگ، سيمان بيشتر مورد استفاده اند. نماهاي آجري علاوه بر تنوع، زيبايي و ثبات رنگ، به دليل ضريب انتقال حرارتي پايين، نقش يك عايق حرارتي و برودتي را براي ساختمان ايفا مي كنند و از هدررفت انرژي جلوگيري مي نمايند. به دليل قرار داشتن اين روستا در منطقه گرم و خشك تاثيراتي هم بر شكل گيري بنا و بافت آن وجود دارد. فرم خانه ها به شكل مكعب يا مكعب مستطيل است. كابري اراضي اين روستا شامل كابري هاي مسكوني، تجاري،آموزشي، فرهنگي-مذهبي، بهداشتي، درماني و اداري مي باشد.