ارزيابي عوامل مؤثر برتفكر زودبازده درمدارس هوشمند از منظر روانشناسي محيط (مطالعه موردي: 3مدرسه هوشمند در استان اصفهان)

هدف پژوهش حاضر، ارزيابي عوامل مؤثر بر تفكر زودبازده در مدارس هوشمند بوده است. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از روش همبستگي پيرسون و مدل معادله ساختاري استفاده به عمل آمده است. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانش آموزان مدرسه ابتدايي هوشمند( سلمان فارسي، آيت، رسالت) استان اصفهان در سال تحصيلي1395-1394 تشكيل داده اند. روش نمونه گيري، خوشه اي چند مرحله اي بوده كه نهايتاً تعداد 240 نفر از دانش آموزان مورد نظر پژوهش،به طور تصادفي براي تحقيق انتخاب مي شوند. ابزار تحقيق دو پرسشنامه محقق ساخته است. بطور كلي نتايج پژوهش نشان داد كه همبستگي بين هوشمند سازي فضاهاي آموزشي و نگرش دانش آموزان به برنامه درسي(532/0 r=)، انگيزش(376/0r=) ، فراشناخت(282/0r=)، خودتنظيمي (367/0r=)، سواد اطلاعاتي تئوري(425/0r=)،سواد اطلاعاتي عملي(362/0r=)، تعامل همزمان (337/0r=)،تعامل غير همزمان(409/0r=)، فعاليت هايتوسعه اي(397/0r=)،فعاليت هاي نوآورانه(428/0r=)،فعاليت هاي رهبري(2947/0r=)، معنادار بوده است. بر اساس نتايج به دست آمده در خصوص مدل بر اساس نتايج جدول فوق، شاخصGFI برابر با 96/0 و شاخص AGFI برابر با 92/0 بوده كه حاكي از برازندگي مدل مي باشد.