روش ها و معيارهاي شناسايي اراضي قهوه اي موجود در شهرها (نمونه موردي: شهر بجنورد)

جمعيت شهري طي دهه هاي اخير رشد مستمري داشته و رشد و توسعه شهري فرايندي غيرقابل اجتناب است. در اين راستا با توجه به محدوديت زمين براي توسعه شهرها و همچنين مشكلات حاصل از رشد بي رويه و پراكنده شهرها، توسعه درون زا به عنوان يك راهبرد مورد توجه قرار گرفته است. يكي از رويكردهاي مطرح توسعه درون زا توجه به اراضي قهوه اي است كه رها نمودن اين اراضي باعث بروز مشكلات زيست محيطي، اجتماعي و اقتصادي مي شود. از اين رو هدف اين پژوهش بررسي روش ها و معيارهاي شناسايي اراضي قهوه اي و شناسايي اراضي قهوه اي شهر بجنورد مي باشد. بنابراين در اين پژوهش كه داراي ماهيت كاربردي، با استناد به مطالعات كتابخانه اي و اسنادي و به روش توصيفي است. پس از شناسايي روش ها و معيارهاي شناسايي اراضي قهوه اي به منظور شناسايي اراضي قهوه اي شهر بجنورد از سيستم اطلاعات جغرافيايي بهره گرفته و از پايگاه اطّلاعات مكاني و لاية كاربري اراضي شهر استفاده شده است. ابتدا به شناسايي اراضي نظامي، اراضي متروكه و مخروبه، اراضي صنعتي با آلاينده هاي متفاوت پرداخته و اين كاربري هارا به صورت يك لاية رقومي جداگانه تبديل شده و زمين هاي كمتر از 1000 متر حذف نموده است. سپس از بين آنها اراضي فاقد كيفيت و متروكه و مخروبه انتخاب شده به طوري كه در داخل بافت شهري واقع شده باشند و در حال حاضر يا غير فعال بوده يا بر لزوم خروج آنها از شهر تأكيد شده باشد و براي تدقيق اطّلاعات، لاية فوق بر نرم افزار Google Earth منطبق شده و محدوده هايي كه به تازگي ساخته شده اند از آن حذف نموده و اراضي قهوه اي شهر بجنورد شناسايي شده است. به طوري كه در شهر بجنورد 403 قطعه زمين قهوه اي با 4234291 مترمربع وسعت وجود دارد.