معاصرسازي محلات قديمي محدوده مركزي شهرها با رويكرد توسعه محلات سنتي (TND)نمونه موردي: محله گلپا همدان

محلات شهري در طول تاريخ بسترساز ايجاد روابط اجتماعي در سطوح مختلف بوده اند ولي متأسفانه در شهرهاي امروز ايران نقش و اعتبار محلات كاهش يافته و معيارهاي محله شكسته شده و به اين ترتيب مفهوم ارزش هاي محله بي اعتبار شده است. اين امر موجب شده تا مكان زندگي و زيست مناسب براي شهروندان به وجود نيايد. به عبارتي يكي از مهمترين مسائلي كه امروزه در بسياري از شهرهاي ايران با آن مواجه هستيم، كمبود شديد محلات با قابليت زندگي است و اغلب فضاها در اين گونه شهرها فاقد شرايط مطلوب براي زندگي سالم و آسايش شهروندان هستند. در نتيجه روابط اجتماعي و سلامت رواني ساكنين شهرها، كه در قرن هاي گذشته جزئي از زندگي سالم شهري بوده است كمتر شده و روابط آنها با يكديگر به حداقل ممكن رسيده است. اين در حاليست كه بايد در جهان امروز توجه به تقويت رفتارهاي شهروندي افزايش يابد. در اين راستا بايد ارتقاي كيفي تك تك فضاهاي محله براي رسيدن به مكان هاي مناسب زندگي مورد توجه قرار گيرد. TND رويكردي است كه از نهضت نوشهرسازي نشأت گرفته و مي كوشد به نيازهاي محله و ساكنين آن پاسخ مثبت دهد. اين رويكرد تلاش مي كند با تقويت و بهبود فضاي كالبدي محله، تعاملات اجتماعي را افزايش داده و از اين مسير به بهبود حس تعلق به مكان، خوداتكايي اقتصادي و ارتقاي سرمايه اجتماعي نائل گردد. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي تحليلي است و نتايج حاصل از بررسي هاي كتابخانه اي و عمليات ميداني شامل مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه مي باشد. از نتايج تحقيق مي توان به كارايي الگوهاي شهرسازي جديد در ارتقاي كيفيات محيطي هويتي، سطح پايداري و معاصرسازي محلات سنتي با مطالعه موردي محله گلپا در شهر همدان اشاره كرد.