بررسي فضاهاي اجتماعي در فضاهاي باز با توجه به ارتقاء محيط اكولوژيك

يكي از مهمترين فضاهايي كه در شهرهاي گذشته وجود داشته وجود فضاهاي باز و نيمه باز بوده است. اما در معماري معاصر فضاهاي باز ديگر سرزندگي فضاهاي گذشته شهرها را ندارند اين فضاها مبدل به فضاهاي كوچكي شده است كه در آنها نقش اجتماعي اين فضاها كم رنگ شده است.كيفيت محيط كالبدي بر رفتار انسان ها موثر است، اجتماع هاي كوچك كه انسان ها را در خود پرورش مي دهند نيازمند توجه و طراحي معمارانه ارزشمند هستند. محيط هاي اجتماعي اثر قابل ملاحظه ايي را در رفتارهاي جمعي و تعاملات اجتماعي دارند. رسيدن به اكولوژي و آسايش حرارتي در به شاخص هاي اجتماعي در فضاهاي باز اجتماعي با رويكرد پايداري از جمله اهدافي است كه امروزه مورد توجه قرار داده شده است. پژوهش فوق با روش توصيفي – تحليلي به ارزشمند نمودن فضاهاي جمعي براي انسان خواهد پرداخت، نتيجه تحقيق نشان مي دهد كه تقويت عرصه هاي باز و نيمه باز در فضاهاي جمعي در جهت ارزشمند نمودن هويت انساني معماري معاصر را رو به ساختن محيط هاي اجتماعي برده و نيز ارائه الگويي براي فضاهاي اجتماعي باز امروزي در راستاي ايجاد كالبد تعاملي خواهد داشت.