فرآيند طراحي معماري متأثراز زمينه گرايي

زمينه گرايي و درك پيام آن عامل مهمي در فرآيند طراحي معماري مي باشد. گذشته از بعد كالبدي جنبه هاي متفاوتي در اين حوزه مطرح است كه به منظور اصلاح و بهبود تعامل با بستر لازم است از مراحل اوليه فرآيند طراحي معماري در مورد تحقق آن در پروژه هاي امروزي مطالعه گردد. زمينه گرايي موجب بوجود آمدن گزينه هاي متعدد طراحي و در نتيجه ارائه راه حل هاي كامل تر خواهد شد. با توجه به اينكه كانسپت يا طرح مايه جوهره طراحي معماري و نقطه شروع كار طراح است، نوع و شيوه برانگيختن آن در آثار معماري متفاوت مي باشد. در واقع كانسپت از فم و درك ما از موضوع و يا شي بيروني به وجود آمده و شناختي است كه به وسيله قوه ادراك ما حاصل شده است. يكي از عوامل تأثير گذار بر كانسپت، زمينه طرح مي باشد. از اين رو تحليل، مطالعه و بررسي و استخراج تأثير زمينه گرايي در طرحمايه و فرآيند طراحي معماري در جهت بكارگيري معماري زمينه گرا و يافتن اهميت و مزياي بهره گيري از آن در اين مقاله مطرح شده است.در نتيجه با بهره گيري از روش توصيفي تحليلي و مطالعات كتابخانه اي به بررسي نظريات معماران در خصوص تأثير زمينه طرح بر فرآيند طراحي معماري جهت استفاده طراحان پرداخته شده است.