بررسي شناخت عوامل زمينه گرا در كالبد خانه ها و بافت كهن ساري با نگاهي به ويژگي هاي عمارت كلبادي

بافت هاي كهن، داراي گنجينه اي بي بديل و ارزشمندي هستند كه مي توان با نگرشي نو به احيا و شناخت عوامل مهمي از جمله زمينه گرايي در آنها پرداخت، تا عرصه حضور معماري غني ايراني را به چالش كشيد، و نهايتا به بازنشاندن مولفه هاي معماري گذشته و تلفسق آنها با معماري معاصر دست يافت. روش تحقيق پژوهش حاضر توصيفي، تاريخي – تحليلي است گه مبتني بر بررسي هاي ميداني و مطالعات كتابخانه اي است. هدف اين نوشتار، دست يافتن به عوامل زمينه گراي معماري، همانند دوره هاي پيشين و پرداختن به اصول و مولفه هاي طراحي معماري آن ها و ارائه فضاهايي در تطبيق با كالبد زندگي امروزي است كه مي تواند تداوم و پيوند بين گذشته و حال را ممكن سازد. به همين منظورتحقيق حاضر در جهت ارائه مؤلفه هاي معماري استان مازندران نمونه هاي ارزشمندي در دوره مشخصي را مورد بررسي قرارداده و در ادامه، عمارت كلبادي را كه ازآثار دوره قاجاري است مورد مطالعه قرار داده كه در آن اصول معماري ايراني، بوم گرايي و درونگرايي كاملاً مشهود است. مساله اصلي پژوهش حاضر اين است كه، چگونه ميتوان با توجه به ويژگي هاي معماري مناطق مازندران و تأثيرات زمينه اي و فرهنگي كه در ساخت خانه هاي اين مناطق تأثير گذاشته است و به بازآفريني و شناخت ويژگي هاي اين مناطق پرداخت؟ با توجه به معماري بومي خانه هاي ساري مي توان بوسيله مؤلفّه هاي زمينه گرايي به بازتوليد و احياي اصول و معيارهاي خانه هاي آن دست يافت، همچنين در دوره معاصر ارائه معماري در بافت قديم مبتني بر ارزش هاي مناطقي از شهر ساري امكا نپذير است. يافته هاي اين پژوهش حاكي از عوامل زمينه گرا در زمينه طبقات، پلان، جهت باد، جهت و فرم پلان، نورگيرها و غيره در كالبد خانه هاي ساري است.