شماره ركورد كنفرانس :
3775
عنوان مقاله :
طراحي مجتمع تفريحي گردشگري با رويكرد معماري بومي (نمونه موردي: كرمانشاه)
پديدآورندگان :
صلح‌جو اميرسامان 1- گروه تخصصي معماري، دانشكده فني مهندسي، واحد كرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامي،كرمانشاه،ايران , نوري سيدعلي 2-گروه تخصصي معماري،دانشكده فني مهندسي، واحد كرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامي،كرمانشاه، ايران
كليدواژه :
گردشگري , معماري بومي , مجتمع تفريحي , كرمانشاه
عنوان كنفرانس :
سومين همايش ملي معماري، عمران و شهرسازي در آغاز هزاره سوم
چكيده فارسي :
موضوع معماري بومي از قرن 18 ميلادي(سال 1960، ميلادي) به صورت جدي مورد توجه قرار گرفته و تاكنون نيز اين علاقه و توجه ادامه داشته است. دراين بين، بحث مورد توجهي‌كه به چشم ميخورد (طبق جوامع امروزي و نيازهاي امروزي در دنياي جذب توريسم) چنين مي باشد كه چگونه يك فرد گردشگر را به سمت و سوي پتانسيل هاي محيط كشانده و با معرفي آن منطقه يك جاذبه توريستي فراهم آورده و اقتصاد و فرهنگ و ... را ارتقاع ببخشيم. در جوامع گزشته معماري بومي هر منطقه نمودي از سيستمي با امكانات آن زمان بوده كه بحث پايداري انرژي و آسايش انسان ها را مطابق با اقليم فراهم كرده، پس حال مي خواهيم با شناخت محيط طبيعي ، توجه به دانش امروزي و درنظر گرفتن اصالت فرهنگي و تاريخي يك شهر و منطقه و همينطور عواملي مانند منابع زيست محيطي بومي آن منطقه (آب شيرين و پوشش گياهي جانوري) مجموعه ايي را طراحي كنيم كه سعي شود تا با حفظ اصالت بومي منطقه ، شرايط زيست محيطي آن منطقه را حفظ كرده و همچنين بتواند بر شخص مراجعه كننده تاثير حضور خود را در يك محيط كاملا بومي و محلي را بگذارد اين در صورتي است كه بايد طراحي ما طراحي فضايي امروزي با امكانات و طراحي نو و مدرن باشد و به اين ترتيب محيطي را با حس طبيعي و همگام با فرهنگ وتاريخ معماري منطقه و همين طور سازگار و معرف محيط بومي منطقه طراحي كنيم.
