ارايه راهكارهاي پيشنهادي صرفه جويي مصرف انرژي براي اقليم گرم و خشك در طراحي استراحتگاه_اقامتگاه بين راهي (كاشان_نطنز)

مراكز خدماتي بين راهي از جمله تاسيسات حاشيه راهها هستند كه افزايش تعداد آنها در جهت رشد كارايي سيستم حمل و نقل جاده اي كشور و افزايش ايمني راه ها همواره مورد توجه دولت بوده است. طراحي هدفمند و بهره گيري از الگوهاي طراحي همساز با اقليم مي توانند با كاهش دادن هزينه هاي مصرفي، آسايش حرارتي ساكنين را به طور طبيعي به همراه داشته و خاطره اي خوش از سفر برايشان به ارمغان آورد. اين پژوهش برآن است تا با ارائه ي الگوهاي طراحي مجتمع اقامتي_استراحتگاهي بر اساس بهره برداري بنا از انرژي هاي تجديد پذير، به طرحي جامع جهت خودكفا كردن اين نوع بناها از لحاظ تامين انرژي برسد. اين در حالي است كه امروزه در ساخت اين نوع بنا تمامي انرژي متكي به منابع خارج از مجموعه و پر هزينه بوده است. نوع تحقيق حاضر بر اساس هدف كاربردي و به صورت كيفي است كه با مطالعه مباني نظري، تحقيق و شناسايي جامعه و نمونه هاي مربوط به آن جمع آوري خواهد شد كه در ادامه آن با تحليل اطلاعات بدست آمده و مقايسه آنها با يكديگر به ارائه راهكارها و الگوهايي در ارتباط با هدف تحقيق مي پردازد. به عنوان محصول نهايي اين پژوهش ارائه دهنده الگوهاي پيشنهادي طراحي اقليمي مناسب براي مجتمع هاي بين راهي به منظور ارتقا كيفيت آسايش حرارتي و هم چنين صرفه جويي در انرژي خواهد بود.