بررسي آزمايشگاهي اثر ابعاد نمونه و قطر ميلگرد بر مقاومت چسبندگي بتن پرمقاومت و ميلگرد هاي فولادي و كامپوزيتي

در سازه‌هاي بتن مسلح، نياز است تا رفتار بتن و ميلگرد يكپارچه باشد كه اين يكپارچگي از طريق چسبندگي بتن و ميلگرد تأمين مي شود. ميلگرد هاي مورد استفاده در سازه ها ميتوانند ميلگرد هاي فولادي و ميلگرد هاي كامپوزيتي را شامل مي شوند. عبارت نيروي چسبندگي به نيرويي اشاره مي كند كه سعي در حركت ميلگرد مدفون در بتن در راستاي طول آن دارد. همچنين مقاومت چسبندگي به حداكثر نيروي چسبندگي كه توسط ميلگرد تحمل مي‌شود اطلاق مي گردد. عوامل متعددي از جمله ميزان پوشش بتن روي ميلگرد، طول گيرايي ميلگرد، قطر ميلگرد، مقاومت فشاري بتن، مقاومت كششي بتن و الياف بر روي ميزان چسبندگي بتن و ميلگرد تأثيرگذار مي‌باشند. در اين مقاله با ثابت نگه‌داشتن نسبت پوشش بتن روي ميلگرد به قطر ميلگرد (c/db)، قطر ميلگرد و ابعاد بتن تغيير داده‌شده است تا بتوان تأثير اندازه نمونه بر مقاومت چسبندگي بتن پرمقاومت و ميلگرد فولادي را مورد بررسي قرار داد. نتايج آزمايش بيرون كشيدگي كه در قالب تنش چسبندگي-لغزش و نيروي بيرون كشيدگي-لغزش بيان شدند، نشان دادند كه با افزايش قطر ميلگرد و سايز نمونه‌هاي بتني بار نهايي شكست نمونه‌ها براي ميلگرد هاي فولادي و كامپوزيتي GFRP افزايش مي‌يابد. درحالي‌كه با افزايش قطر ميلگرد و ابعاد نمونه، مقاومت چسبندگي بتن و ميلگرد فولادي ثابت مي ماند و مقاومت چسبندگي بتن و ميلگرد GFRP كاهش مي يابد. اين تفاوت رفتار را ميتوان به تفاوت جنس مصالح و بافت سطحي ميلگرد هاي فولادي و GFRP نسبت داد. همچنين نمودار مقاومت فشاري نمونه‌هاي بتني در سنين مختلف در مقاله ارائه‌شده است.