بررسي شاخص‌هاي پدافند غيرعامل درمعمـاري سنتي شوشتـر

شوشتـر شهري است در شمال خوزستان كه با قدمتي چندين هزار ساله در زمرۀ تمدن‌هاي نخستين ايران زمين قرار مي گيرد و همواره بخاطر ترفندهاي بي بديلي كه سازندگان و ساكنين آن در زمينۀ حل مسائل معماري و شهرسازي به‌كار بسته‌اند، در اين حوزه مورد عنايت خاص كارشناسان بوده است. يكي از مهم‌ترين مسائلي كه هميشه توجه صاحب‌نظران را به خود جلب نموده، نوع نگاه مردمان اين ديار به مقولۀ دفاع از كوي و برزن خود بوده است. شيوه‌اي كه امروزه به آن «پدافند غيرعامل» اطلاق مي شود در شوشتر پيشينه‌اي پنج هزار ساله دارد. بهره‌گيري هر نوع ابزار غير نظامي براي دفاع از شهر ـ اعم از مصالح و يا شيوۀ طراحي ـ در جاي جاي اين شهر باستاني به چشم مي خورد. در اين مقاله سعي شده تا شاخص‎‌هاي اصلي پدافند(دفاع) غير عامل كه در معماري و شهرسازي شوشتر مورد استفاده قرار گرفته است مورد بررسي قرار گيرد. روش تحقيق در اين نوشتار به صورت مشاهده ميداني و نيز بهره‌گيري از منابع معتبر كتابخانه‌اي بوده و محقق تا حد امكان سعي در تبيين موضوعات با استفاده از تصاوير موجود از بافت كهن شهري را دارد.