زباله هاي هسته اي و تاثيرات آن بر آب هاي زيرزميني و سطحي

به دليل رشد بي رويه جمعيت جهاني و عدم توانايي سوخت هاي فسيلي در پاسخ به نياز هاي جوامع بشري در آينده، كشور ها رو به تامين انرژي از روش هاي نو كرده اند و استفاده از انرژي هسته اي براي تامين اين منابع يكي از مهمترين گزينه ها مي باشد. اصولا موضوع توليد زباله‌هاي هسته‌اي از زمان كشف مواد راديواكتيو مورد توجه قرار گرفت. زباله هاي هسته اي همواره پس از دفع، از طريق خاك و آب وارد آب هاي سطحي يا زيرزميني شده و به طرق مختلف مورد استفاده حيوانات و گياهان قرار مي گيرند. اين موضوع سبب آسيب هاي جبران ناپذير هم بر محيط زيست و هم بر جامعه بشري خواهد بود و سلامت نسل هاي كنوني و آينده را تهديد خواهد كرد. يكي ازمهمترين عوامل آلوده كننده منابع آبي زيرزميني دفن زباله هاي هسته اي در زمين است. در اين مقاله پيامدهاي زيست محيطي اين ضايعات هسته اي و همچنين تاثيرات آن بر آب هاي زيرزميني و سطحي و روش هاي مختلف دفع اين زباله ها مورد بررسي قرار گرفته و در نهايت بهترين روش پيشنهادي كه كمترين ميزان آسيب به محيط زيست و منابع آبي وارد مي كند يعني دفع در بستر سنگي با شرايط ويژه، تشريح شده است.