هوشمند سازي در نماهاي متحرك

اجراي روش هاي مناسب در طراحي ساختمان كه با اقليم محل هماهنگي داشته باشد همواره مورد توجه معماران ساختمان قرار گرفته است. توجه به نيروهاي طبيعي و زوال ناپذيري همچون آفتاب، باد و بهبود بخشيدن به شرايط حرارتي فضاهاي زيستي از ديرباز در كشور ما معمول بوده است. استفاده از اين نيروها در ساختمان سبب صرفه جويي در مصرف سوخت و مهمتر از آن ارتقاء كيفيت آسايش و بهداشت محيط هاي مسكوني و سالم سازي محيط زيست مي شود. در اين مقاله به دنبال آشنايي با راهكارهايي هستيم كه ميزان انطباق نماي ساختمان ها در جهات مختلف جغرافيايي، با شرايط اقليمي براي الگوهاي طراحي مناسب نما با نگاهي به تكنولوژي روز باشد، تا تاثيرگذاري آن بر ميزان مصرف انرژي و هزينه هاي آن را بسنجيم. نماي ساختمان به عنوان حد فاصل فضاي درون و بيرون، داراي توان بالقوه اي در جهت مصرف بهينه انرژي از يك سو ابزار بهره مندي از انرژي هاي طبيعي تجديد پذير از سوي ديگر است، ميتواند مهمترين نقش را در كنترل شرايط محيطي ايفا كند. بر اين اساس، در اين نوشتاربا تكيه به تعريف هوشمند سازي ، به بررسي عملكرد نماهاي هوشمند در پاسخگويي به فاكتورهاي مثل كاهش مصرف انرژي و تاثير به سزايي كه در بهبود روشنايي فضاي داخلي و همچنين تهويه طبيعي، بهبود شرايط آكوستيكي و… دارد بيان ميكنيم.