اثر زاويه انكرهاي ناحيه تحتاني ديواره گودهاي عميق بر ضريب اطمينان و تغييرمكان جانبي

پايدارسازي ديواره‌ها با استفاده از روش نيلينگ و انكراژ از پركاربردترين تكنيك‌ها مي‌باشد. تاكنون مطالعات زيادي بر روي پارامترهاي تاثيرگذار بر ضريب اطمينان – تنش ها - نشست ها و تغييرمكان ها براي هر يك از روش هاي مذكور صورت گرفته است ولي تحقيقات و مطالعات جامعي در خصوص راهكارهاي صحيح و هوشمندانه جهت كاهش طول حفاري يا به عبارتي بهينه كردن طول حفاري انجام نگرفته است لذا چنانچه بتوان راهكارهايي در اين زمينه ارائه داد آن را مي توان گامي موثر در طرح و اجراي چنين پروژه هايي به شمار آورد. در اين راستا پژوهش حاضر در قالب يك مطالعه موردي با استفاده از مدلسازي عددي در محيط نرم افزار اجزا محدود 2D-Plaxis و تعادل حدي Geo-Slope به معرفي تكنيك كنترل تغييرمكان هاي ناحيه تحتاني با دو عمق 0.3H و 0.4H و اثر زاويه انكرها نسبت به افق در اين عمق بر مقدار تغيير مكان هاي جانبي و وضعيت سطح گسيختگي بحراني پرداخته شد. نتايج بيانگر آن است كه زاويه بهينه انكرهاي ناحيه تحتاني برابر 10 درجه مي‌باشد كه در اين حالت مقدار تغيير مكان‌هاي ايجاد شده و ضريب اطمينان كلي در حد مجاز مي‌باشد.