روشهاي نوين ساخت نانوذرات مغناطيسي و به كارگيري آنها در دارورساني هدفمند به بافتهاي سرطاني

سرطان بيماري مهلكي مي باشد كه از ديرباز دامن گير بشر بوده است. علت ابتلا به سرطان كاملا مشخص نمي باشد اما برخي از عادت هاي ناسالم از قبيل مصرف دخانيات و الكل امكان بروز آن را در بشر افزايش مي دهد. روش هاي درماني بسياري مانند شيمي درماني، پرتودرماني، هورمون درماني، ايمني درماني و جراحي براي اين بيماري موجود مي باشد، ولي تمامي اين روشها علاوه بر پرهزينه بودن، سلول هاي سالم بدن را نيز تحت تاثير خود قرار مي دهند و به دليل استفاده از داروهايي با دوزهاي كشنده نابودي اين دسته از سلول ها رقم مي خورد. با بررسي منابع و مقالات مختلف مرتبط با موضوع مقاله ي حاضر اين نتيجه حاصل شده است كه دارورساني مبتني بر فناوري نانو به دليل افزايش مدت زمان حضور دارو در جريان خون، كاهش سميت دارو، افزايش نيمه عمر دارو و رهايش كنترل شده ي آن در مدت زمان بهينه، توجه بسياري از پژوهشگران را به خود جلب كرده است. در ميان ساختارهاي مختلف نانو، نانو ذرات مغناطيسي به دليل دارا بودن خواص منحصر به فرد از اهميت زيادي برخوردار مي باشند. در اين مقاله به دو روش مهم ساخت نانوذرات مغناطيسي به نام هاي روش مايسل معكوس و روش همرسوبي اشاره شده است. پس از ساخت نانوذرات و نشاندن دارو هاي خاص بر روي آن ها به منظور مقابله با موانع فيزيولوژيكي، آنها را به وسيله ي مواد آلي و معدني پوشش دار كرده و از طريق تزريق وريدي وارد بدن مي كنند. سپس توسط ميدان خارجي هدايت نانوذرات را به عهده گرفته و با هدفگيري فعال و غير فعال نانوذرات به نزديكي بافت هدف رسيده و وارد آن مي شوند.