بررسي فعاليت كمي و كيفي پراكسيداز تحت تاثير تنش¬هاي گرمايي تكراري روي قلمه¬هاي واكشت شده آويشن شيرازي در شرايط آزمايشگاهي

يكي از مكانيسم¬هاي عمده براي مقابله با تنش گرما آنزيم¬هاي آنتي اكسيدانت مي¬باشد. در اين تحقيق تغيير فعاليت آنزيم پراكسيداز به عنوان يكي از آنتي اكسيدانت¬ها در قلمه¬هاي واكشت شده گياه آويشن شيرازي در شرايط آزمايشگاهي مورد بررسي قرار گرفته است. ابتدا قلمه¬هاي گياه آويشن شيرازي 40 روز پس از واكشت تحت تنش گرمايي اول قرار گرفتند و بعد از يك هفته گياهچه¬هاي حاصل واكشت بطور جداگانه تحت اثر تنش¬هاي گرمايي 1 ساعته با دماهاي 35 ، 40 و 45 درجه قرار گرفتند. فعاليت كمي آنزيم پراكسيداز با استفاده از دستگاه اسپكتروفتومتر Shimadzuو فعاليت كيفي از طريق الكتروفورز ژل پلي اكريل آميد اندازه گيري شد. نتايج نشان داد فعاليت پراكسيداز در نمونه¬هايي كه پيش تيمار گرمايي نديده اند، از همه بيشتر و در نمونه¬هايي كه پيش تيمار 45 ديده اند، از همه كمتر بوده است. در عين حال اختلاف بين پيش تيمار كنترل و 35 و همچنين بين پيش تيمار 40 و 45 معني دار نبوده ، اما اختلاف بين دو گروه اول با دو گروه دوم از لحاظ آماري معني¬دار بوده است. همچنين در تيمارهاي ثانويه 40 و 45، ميانگين فعاليت پراكسيداز نسبت به تيمارهاي ثانويه كنترل و 35 بسيار كمتر بوده است و از لحاظ كيفي ميزان فعاليت پراكسيداز در گياهچه هايي كه در مرحلة اول يا دوم، حتي براي يك بار تحت تنش گرمايي بالا (40 يا 45) قرار گرفته اند كمتر بوده ، لذا باندهاي مشابه اما ضعيف تر تشكيل داده اند، در حاليكه در گياهچه¬هايي كه در مرحله اول يا دوم، با تنش گرمايي بالا روبرو نشده¬اند باندهاي حاصل قويتر بوده است. نتايج نشان مي¬دهند كه فعاليت پراكيسداز در نتيجه اعمال تنش¬هاي گرمايي بالا كاهش يافته كه هم در مورد تنش¬هاي اوليه هم در مورد تنش¬هاي ثانويه و هم در مورد تنش¬هاي تكراري (اوليه و ثانويه) نتايج مشابهي دربرداشته است.