بررسي اثر غلظت‌هاي مختلف كروم بر بافت عضله هامورماهي لكه زيتوني منقوط (Epinephelus stoliczkae)

بررسي اثرات آلاينده‌هايي چون فلزات سنگين بر هيستوپاتولوژي اندام‌هاي مختلف در ماهيان استخواني عالي از جمله تحقيقات جديدي است كه امروزه در سراسر دنيا انجام مي‌شود. تغييرات هيستوپاتولوژيك در اندام¬هاي ماهي امروزه به عنوان راهي مفيد در ارزيابي و پايش زيستي محيط¬هاي دريايي به‌كار مي‌رود. در اين تحقيق تغييرات هيستوپاتولوژيك ناشي از غلظت‌هاي تحت كشنده فلز كروم در بافت‌ عضله هامورماهي لكه زيتوني منقوط در شرايط آزمايشگاهي بررسي گرديد. براي اين منظور 200 قطعه هامورماهي لكه زيتوني منقوط به مدت 21 روز در شرايط ثابت آزمايشگاهي تحت القاء سه غلظت 6/3، 31/7 و 6/14 ميلي‎گرم بر ليتر كروم قرار گرفتند و در فواصل زماني 5/0، 1، 7، 14 و 21 روز پس از آغاز آزمايش نمونه بافت عضله آنها جداسازي شد. نتايج مطالعات هيستوپاتولوژيك توسط ميكروسكوپ نوري در بافت عضله عوارضي چون واكوئولاسيون و مراكز ملانوماكروفاژي را نشان داد. نتايج مطالعات هيستوپاتولوژيكي مشخص نمود كه ارتباط ويژه‎اي بين غلظت كروم و شدت عوارض ايجاد شده وجود دارد.