توسعه كيفيت سيستم كشاورزي توسط هالوفيت¬ها

ميزان توليد غذاي جهاني در سال 2050 بايد به 70 درصد برسد تا بتواند جوابگوي نيازهاي جمعيت در حال رشد پيش‌بيني شده باشد. رسيدن به اين هدف به دليل كاهش در دسترس بودن زمين قابل زرع چالش‌ برانگيز است و اين نتيجه شهري شدن و از بين رفتن زمين زراعي است. شوري زمين فاكتور مهمي است كه بايد در نظر گرفته شود اما مقداري اصلاح و بهبودسازي در عملكرد گياهان زراعي در خاك شور مي‌تواند. نتيجه انتقال ژن باشد، پيشرفت واقعي فقط از طريق «پيراميدينگ يا هرمي‌سازي» ويژگي‌هاي فيزيولوژيك ضروري بدست مي‌آيد. با توجه به محدوديت زماني، بايستي به راه حل مطمئن‌تري در سال 2050 رسيد تا بتوان گونه‌هاي زراعي و علوفه‌اي مناسب براي كشت در شرايط زمين‌هاي شور داشت و همچنين بتوان زمين‌هاي شور را احياء كرد. در اين مقاله مروري بر استفاده مناسب از هالوفيت‌ها در سيستم كشاورزي قرن 21 متمركز شده است. ما خلاصه جامعي از استفاده فعلي هالوفيت‌ها براي مصارف غذايي انساني براي تهيه علوفه و غذاي حيواني، به عنوان گياه روغني و محصول زراعي انرژي‌زا و براي نمك‌زدايي و گياه پالايي آورده‌ايم. استدلال كرديم كه استفاده از هالوفيت‌ها مي‌تواند جايگزين با ارزشي براي تسهيل فشارهاي مربوط به نياز به توليد غذاي با كيفيت براي سيستم‌هاي زراعي باشد.