بررسي نقش هنر در ارتباط با فرهنگ، هويت و توسعه ي پايدار (با رويكرد نظريه فرهنگ گئورگ زيمل)

براي بررسي و تحليل نظري در خصوص مسئله ي توسعه ي پايدار بايد تمام عوامل و مؤلفه‌هاي تأثيرگذار در اين حوزه را موردمطالعه قرارداد. ازآنجاكه اين عوامل بسيار گسترده و مربوط به شاخه هاي مختلف دانش بشري هستند و هريك بايد در حوزه ي مربوط به خود و توسط متخصصان ذي‌ربط موردمطالعه و پژوهش قرار بگيرد. در مطالعات و پژوهش هاي انجام‌گرفته در حوزه ي توسعه ي پايدار توجه بسياري بر جنبه هاي تكنولوژيكي و زيست‌محيطي، عامل فرهنگ را در اولويت هاي پايين تري قرار داده و هنر به‌عنوان يكي از شاكله هاي مهم نظام فرهنگي و عرصه هاي مهم در بحث هويت، ازنظر دورمانده است. اين پژوهش بر دو مؤلفه‌ي فرهنگ و هويت به‌عنوان عوامل تأثيرگذار در توسعه-ي پايدار تمركز كرده و نقش هنر را در ارتباط با اين دو مؤلفه موردبررسي قرار مي دهد. با توجه به اهميت معماري در تاريخ هنر و تمدن ايران و ارتباط عميق آن با فرهنگ در دوره هاي مختلف تاريخي، توجه اين نوشتار بيشتر معطوف به معماري به‌عنوان يكي از رشته هاي هنري است. اين پژوهش بر آن است تا اهميت توجه به هنر به‌طور عام و معماري به‌طور خاص را در مطالعه ي فرهنگ و هويت به‌عنوان دو مؤلفه‌ي تأثيرگذار در توسعه ي پايدار را با استفاده از نظريه فرهنگ گئورگ زيمل نشان دهد.