چالش‌ها و راهبردهاي مكان‌سازي در حوزه‌هاي ساحلي؛ مديريت زمان‌محور عرصه‌هاي عمومي. نمونه موردي ساحل غربي شهر بابلسر

عرصه‌هاي عمومي ساحلي به دليل شادابي ناشي از وجود آب، همواره به عنوان يكي از مقاصد گردشگري به ويژه در فصول گرم سال مورد توجه بوده‌اند. عرصه‌هاي عمومي ساحلي شهر بابلسر از ديرباز به دليل ويژگي‌هاي منحصر به‌ فرد اكولوژيكي مورد توجه و در اسناد شهري و منطقه اي نيز داراي نقش گردشگريِ مبتني بر ساحل است. اما با وجود اين پتانسيل اسنادي و توجه گردشگران به آن، تنها در بخشي از سال و حتي ساعات محدودي از شبانه‌روز مورد استفاده قرار مي‌گيرد. نتيجه استفاده مقطعي از اين عرصه‌ها، ناپايداري اقتصادِ مبتني بر آن و به‌وجود آمدن مسائلي چون ناامني و فقدان سرزندگي بوده است. پرسش اصلي مطالعه حاضر آن است كه تداوم گردشگري ساحلي در طول فصول و ساعات مختلف به منظور شكل گيري چشم‌اندازهاي جديد در خصوص فعاليت و فضا با چه چالش هايي روبروست و چه راهبردهايي مي تواند داشته باشد؟ روش تحقيق در اين مقاله روش پژوهش نمونه موردي بوده و از روش‌هاي كمي و كيفي در جمع‌آوري اطلاعات استفاده مي‌شود. بستر پژوهش نيز ساحل غربي شهر بابلسر مي باشد. نتايج حاصل نشان مي‌دهد كه گردشگري عرصه‌هاي عمومي ساحلي شهر بابلسر از لحاظ زماني پايدار نبوده و اين مسئله تاثير جدي در ناكارآمدي اقتصاد گردشگري در شهر بابلسر دارد. لذا ارتقاء كيفيت عرصه‌هاي ساحلي و ارائه مزيت‌هايي جهت حضور در تمام طول سال، موجب بازدهي بيشتر در بخش اقتصاد گردشگري مي‌گردد. بنابراين تحققِ گردشگري چهارفصل و شبانه روزي همراه با شكل گيري و تعريف چشم‌اندازهاي جديد در خصوص فعاليت و كالبد در بستر زمان ضروري مي‌باشد.