شناسايي مؤلفه‌هاي تأثيرگذار بر ايجاد حس دل‌بستگي و هويت نسبت به منظر شهري (نمونه موردي: شهر بابل)

اعتبار يك شهر به شهروندانش است و نسبت ايده آل اين دو، احساس تعلق‌خاطري است كه نسبت به شهر وجود دارد. عدم انسجام نماهاي شهري و آلودگي‌هاي بصري ناشي از آن‌ها موجب آشفتگي و اغتشاش در ذهن مخاطب مي‌شود و حس عدم رضايت و عدم دل‌بستگي در فرد ايجاد مي‌كند. ازجمله مؤلفه‌هاي مؤثر بر ايجاد حس تعلق در فضاهاي شهري مي‌توان به خاطره‌انگيزي، وجود بناهاي تاريخي و استفاده از مصالح سازگار با اقليم اشاره كرد، همچنين يكي از راهكارهاي دستيابي به حس تعلق مشاركت افراد در زيباسازي محيط زندگي‌شان است. به نظر مي‌رسد توجه به مؤلفه‌هاي اشاره‌شده و به‌كارگيري آن‌ها در ساختمان‌هاي شهري در ايجاد حس دل‌بستگي و تعلق در مخاطبانشان تأثير بسزايي دارد و موجب پيوند عاطفي عميق‌تر آن‌ها با آن محيط مي‌شود. لذا در پژوهش حاضر در ابتدا مفهوم حس تعلق بيان‌شده و سپس راهكارهاي دستيابي به آن در محيط شهري مورد بررسي قرارگرفته است. محدوده موردمطالعه خيابان مدرس شهر بابل حدفاصل چهارراه گنجينه و چهارراه شهرباني مي‌باشد. روش تحقيق از نوع توصيفي تاريخي و مطالعه موردي و جمع‌آوري اطلاعات به‌صورت مطالعات كتابخانه‌اي، مشاهده و پرسشنامه انجام‌گرفته است. نتايج به‌دست‌آمده حاكي از آن است كه جداره‌هاي خيابان‌ها در عين هماهنگي و تناسب و احترام به سبك معماري، ارتفاع و ديگر عوامل ساختاري يكديگر، بايستي خوانايي و وضوح داشته و حس تداوم بصري و تنوع و خاطره‌انگيزي را به همراه داشته باشند. نتيجه‌ي اين هويتمندي ايجاد حس دل‌بستگي و تعلق‌خاطر نسبت به شهر محل زندگي در افراد مي‌شود.