بررسي عناصر سازنده شهري در هويت شهري و مكاني (نمونه موردي خيابان امام خميني در شهر سيرجان)

از آنجايي كه «هويت» مجموعه اي از صفات و مشخصاتي است كه باعث «تشخص» يك فرد يا اجتماع از افراد و جوامع ديگر مي شود؛ شهر نيز به تبعيت از اين معيار، شخصيت يافته و مستقل مي گردد. مقوله هويت به طور عام و هويت شهري به طور خاص از جمله مقولاتي است كه به جهت نقشي كه در شناخت افراد، اشياء، اجتماعات و مكان ها دارد، حائز اهميت فراوان است. از طرفي به علت عدم آموزش هاي لازم و تقليدهاي بدون انديشه از مظاهر غربي و الگوهاي مدرن، شهرهاي زيادي برخلاف هويت اصيل شهر ايراني، درحال شكل گيري و گسترش اند. در اين ميان فضاهاي شهري و به ويژه فضاهاي شهري تاريخي به سبب نقشي كه در شكل دادن تصوير ذهني و نقشه شناختي شهرها در هويت بخشي به شهرها از جايگاه ويژه اي برخوردارند. در اين ميان اگر بررسي شهر سيرجان مورد نظر باشد شايد اولين بحث در مورد حال و هواي شهر طرح شود. آيا فضاهاي شهري سيرجان صميميت، خاطره انگيز بودن، همبستگي، جذابيت و پويايي را در خود دارند؟ آيا اصولا تعريف شده اند؟ آيا جداره ها و لبه هاي شهري ارتباط لازم را با فضاي شهري دارند؟ و كلا آيا فضاها و مكان هايي وجود دارد كه در خود ارزش هاي شهري را داشته باشد؟ پاسخگويي به اين سؤالات و رسيدن به راه حل ها از اهميت بسيارزيادي برخوردار است و البته در اين ميان بايد مشخص شود چه عناصري در رسيدن به اهداف گفته شده مي تواند نقش مؤثرتر و كارآمد تري داشته باشد و آيا مي توان به يك سري از عناصر و ساختارهاي شهري رسيد كه در شهر سيرجان تاثير بيشتري داشته باشند؟ موارد گفته شده مي تواند به شكل استانداردهاي كلي در فضاي شهري مورد استفاده قرار گيرد كه در واقع اين استانداردها به شرايط اقتصادي، مسائل اجرايي، زماني و رعايت مسائل فرهنگي توجه دارد. اين نوشتار با هدف ارائه راهكارهاي طراحي، ساماندهي يا نظم دهي(ordering) خيابان به عنوان يك فضاي شهري در يك مطالعه موردي بر پايه تفكر و انديشه حاكم بر ايده پيشنهادي نگاشته مي شود.