ارائه ي راهكارهاي ارتقاي تعاملات اجتماعي در محله ي حسين باشي مشهد با رويكرد مشاركت

در جهان صنعتي امروز كه انسان ها روز به روز بيشتر از هم دور مي شوند يافتن راهي به منظور بازگرداندن آنها به برخي از ارزش هاي گذشته، مسأله اي است كه ذهن بسياري از نظريه پردازان علوم انساني را به خود جلب كرده است. در حقيقت آنها مي خواهند برخي از ارزش هاي گذشته را با زندگي فناورانه ي امروز درآميخته و تجربه اي رويايي را براي انسان بوجود آورند. اين درحالي است كه اكثر اين جامعه ي آرمانگرا، مكانيزه شدن زندگي انسان را باعث از بين رفتن ارزش هاي گذشته مي دانند و به نفي و تجديد نظر در فناوري مي پردازند. شايد بتوان در اين بين، حد وسطي را نيز تعريف كرد كه به محدودكردن انسان در استفاده از تكنولوژي منجر شود و به اين وسيله او را از دنياي مجازي و روابط ناملموس، به سوي واقعيت ها سوق داد. تعاملات اجتماعي نيز از مفاهيمي است كه جهان صنعتي و تكنولوژيك سخت با كيفيت آن مقابله مي كند و همين عامل خلق فضاهاي شهري موفق همچون گذشته را براي شهرسازان سخت تر مي نمايد. در اين پژوهش كه به لحاظ نوع كاربردي بوده و روش آن نيز توصيفي- تحليلي از نوع فرضي- قياسي است با استفاده از ابزارهاي گردآوري اطلاعات مانند پرسشنامه، مشاهده و مصاحبه با ساكنان ريشه دار محله دريافتيم كه اهالي آن ترافيك بيش از حد محله را مهمترين معضل آن مي دانند و به همين منظور براي رفع اين مشكل در پايان مجموعه اي از راهكارهاي عملي براي تحقق هدف هاي پژوهش در قالب راهبردي تدوين و پيشنهاد گرديده است.