ارايه راهكار براي ايجاد كيفيت فضايي مناسب و تعاملات اجتماعي مطلوب؛ نمونه موردي( ميدان ساعت ساري)

فضاهاي شهري محل برخورد فرهنگ ها، رفتارها، افكار و در عين حال محل رفع نيازهاي روزمره شهروندان است. مهمترين بخش از فضاهاي شهري فضاهاي عمومي، مانند ميدان گاه ها ، بازارها، پارك ها، پياده راه ها و ...است. يكي از اصول برقراري تعاملات اجتماعي ماندن در فضاست كه اين مهم مستلزم برآورده ساختن نيازهاي روانشناسانه افراد استفاده كننده از فضاست. اما امروزه بسياري از فضاهاي شهري تنها محل گذر عابرين پياده هستند و فضايي براي مكث، استراحت و برقراري ارتباط با مردم وجود ندارد. از طرفي مدت زمان حضور افراد در فضا به طور مستقيم با كيفيت فضايي در آن محيط در ارتباط است. در همين راستا اين مطالعه سعي دارد به بررسي عوامل موثر بر كيفيت فضايي بپردازد و تاثيرات آن را بر شكل گيري تعاملات اجتماعي بررسي كند. ضمنا نمونه موردي واقع در بافت تاريخي شهر ساري با هدف دستيابي به فضاي مطلوب براي تحقق تعاملات اجتماعي مناسب مورد بررسي قرار گرفت.روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي تحليلي ست و اطلاعات از طريق بررسي اسناد كتابخانه اي، مطالعات ميداني و تهيه و تحليل جدول سوات جمع آوري شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه براي بهبود تعاملات اجتماعي در فضاهاي عمومي در شهرها سه عامل كالبدي، عامل فضايي و انساني دخيل هستند. همچنين در نمونه موردي بررسي شده براي ارتقاي سطح روابط اجتماعي نياز به فضاهايي براي مكث، نشستن و استراحت كردن احساس مي شود. به نظر مي رسد با تعريض خيابان هاي اطراف ميدان و ايجاد نظم بصري تا حدودي بتوان اين مهم را محقق كرد.