اثر شدت جريان ورودي بر راندمان كاربرد و يكنواختي توزيع آب در سيستم آبياري جويچهاي اراضي نيشكر جنوب اهواز

از ميان روش‌هاي آبياري سطحي، آبياري جويچه‌اي متداول‌ترين و سازگارترين روش براي توسعه كشاورزي مكانيزه محسوب مي‌شود. در اين روش آبياري، عموماً شيب طولي جويچه‌ها يكنواخت و ثابت است و براي افزايش راندمان كاربرد و يكنواختي توزيع آب و كاهش رواناب و نفوذ عمقي، روش‌هايي همچون آبياري موجي و كاهش دبي به كار مي‌رود كه همگي نيازمند به كاربرد تجهيزات خاص در دوره¬ي بهره‌برداري است. در اين تحقيق، آزمايش¬هاي مزرعه¬اي آبياري به¬منظور بررسي اثر شدت جريان ورودي و مدت زمان آبياري در آبياري جويچه اي نيشكر در يكي از مزارع كشت و صنعت نيشكري (سلمان فارسي) اجرا شد. آزمايش¬ها شامل بررسي تأثير شدت جريان ورودي (Q) كه در سه سطح (Q1، Q2 و Q2.5 ليتر بر ثانيه) و مدت زمان آبياري(T) در سه سطح (T7، T6وT5 ساعت) روي راندمان كاربرد آب، يكنواختي توزيع آب و زمان پيشروي مقايسه شدند. نتايج نشان داد كه ميانگين شاخص راندمان كاربرد آب در تيمار Q1 با مدت زمان T5 حائز رتبه برتر است. ميانگين شاخص يكنواختي توزيع آب اثر متقابل در فاكتورهاي شدت جريان و مدت زمان معني¬دار نشده است و مناسب بودن درصد يكنواختي توزيع آب با افزايش شدت جريان و مدت زمان آبياري حاصل مي¬شود و با افزايش مدت زمان آبياري در شدت جريان Q1 از T5 به T6، باعث افزايش راندمان يكنواختي توزيع آب به¬ميزان 8/86 درصد و قرار گرفتن در رتبه نخست شد. شدت جريان ورودي Q1 در مدت زمان T5 ساعت آبياري، داراي بهترين راندمان كاربرد و شدت جريان Q2.5در مدت زمان T6 ساعت آبياري، داراي بهترين يكنواختي توزيع آب در سيستم آبياري جويچه‌اي در اراضي نيشكر جنوب اهواز مي¬باشد.