استخراج حداكثر دبي سيلاب با تكيه بر خصوصيات هيدرولوژيكي در يك حوضه كوچك (مطالعه موردي حوضه آبخيز نمين)

تعيين روابط بارش- رواناب نقش بسيار اساسي در مطالعات هيدرولوژيكي حوضه¬ي آبخيز دارد. در اين مطالعه دقت و قابليت اعتماد مدل باران- رواناب با استفاده از روش SCS و نرم¬افزار WMS، در تعيين خصوصيات هيدروگراف سيلاب در حوضه نمين مورد بررسي واقع شده است. براي اين منظور نقشه توپوگرافي منطقه با مقياس 25000/1 تهيه شده و سپس در محيط نرم افزار ArcGIS مدل شبكه نامنظم مثلثي و سپس مدل رقومي منطقه تهيه شده و وارد نرم افزار WMS شده است. در نرم¬افزار WMS ابتداء شبكه آبراهه ها ترسيم شده و در ادامه خصوصيات فيزيوگرافي حوضه محاسبه شده است. در نهايت با وارد كردن مقادير شماره منحني و بارندگي منطقه و انتخاب روش SCS مقادير حداكثر سيلاب حوضه نمين به ازاء دوره بازگشت¬هاي 2 تا 100 سال محاسبه شده است. ضمناً مقادير حداكثر سيلاب ثبت شده در ايستگاه هيدرومتري نمين نيز با استفاده از توزيع هاي مختلف آماري در محيط نرم افزار SMADA تطويل شده و با مقادير حداكثر سيلاب برآوردي نرم¬افزار WMS مقايسه شده است. نتايج مقايسه نشان مي دهد كه مقادير خطاي نسبي و ريشه ميانگين مربعات خطاي دو روش به ترتيب در حدود 9 درصد و 3/1 مترمكعب در ثانيه مي باشد.