مطالعه چگونگي تأثير مبادله آب مجازي براي مقابله با كم آبي (مطالعه موردي: استان خوزستان)

امروزه عدم تطابق نيازهاي انساني با منابع موجود، باعث نگراني بسياري از دانشمندان شده است. در ميان منابع طبيعي، آب شيرين از اصلي ترين منابعي است كه بايد به آن اهميت ويژه داد. از سوي ديگر بخش كشاورزي و تأمين مواد غذايي مورد نياز بشر از اهميت بالايي برخوردار بوده و از آنجا كه توليد كشاورزي يك فعاليت پر مصرف مي باشد فقدان آب مستقيما آن را محدود مي كند با اين حال اين امر مي تواند از طريق واردات مواد غذايي جبران شود هر چند به واسطه حساسيت هاي سياسي تلاش بر اين بوده كه از اين كار اجتناب شود. در اين مطالعه مبادله آب مجازي به عنوان راهي براي كاهش تنش هاي آبي در ايران ارزيابي خواهد شد و از شاخص متوسط ميزان آب مجازي يك محصول VWC به عنوان روش برآورد ميزان آب مجازي براي محصولات گندم، برنج و جو در دوره 1393-1380 و در استان خوزستان استفاده شده است. نتايج نشان دهنده واردات آب مجازي براي محصولات منتخب بوده و ميزان واردات آب مجازي براي گندم بيشتر بوده است و كل مبادله خالص آب مجازي مثبت مي باشد. با اين حال واردات مواد غذايي در ايران هنوز با هدف تجارت آب مجازي صورت نمي گيرد در صورتي كه مي توان با بهره گيري از الگوهاي جديد جهت ارزيابي جايگاه كشور از نظر مزيت نسبي در توليد محصولات كشاورزي و تغيير سياست هاي واردات و صادرات مواد غذايي، منافع حاصل از آن را در ديگر بخش ها سرمايه گذاري نمود و با بحران آب در كشور مقابله كرد.