پايش و تحليل روابط همكاري سازمان هاي مرتبط با مديريت آب كشاورزي در استان گيلان

همكاري بين سازماني را به عنوان فرايند تصميم گيري تعريف مي نمايند كه در آن تصميمات يا اقدامات دو يا بيش از دو سازمان به طور همزمان تا حدودي با ميزان برنامه ريزي شده اي از سازگاري اتخاذ مي شود. در اين مقاله از نظريه تحليل شبكه براي پايش و تحليل روابط همكاري بين سازمان هاي دست اندركاردر مديريت منابع آب كشاورزي در استان گيلان استفاده شده است. بنابه يافته هاي اين پژوهش،ساختار مديريت بهره برداري منابع آب در منطقه مورد مطالعه، مديريت نسبتاً متمركز و بسته مي باشد و تمامي كنشگران تمايل به برقراري ارتباط با افراد برون گروهي دارند. با توجه به يافته هاي پژوهش، پيشنهاد مي گردد ظرفيت‌سازي لازم براي ارتباط مؤثر نهادهاي مركزي و پيراموني براي نقش‌آفريني موثر در حوزه مديريت آب كشاورزي و تقويت پيوندهاي درون گروهي براي افزايش انسجام سازماني صورت گيرد.