توسعه مدل بهينه ياب ضريب زبري مانينگ با استفاده از روش الگوريتم ژنتيك(مطالعه موردي: كانال سه آسياب سنقر)

هدف از مطالعه كنوني توسعه مدلي براي تعيين ضريب زبري كانال آبياري به روش مهندسي معكوس و استفاده از الگوريتم ژنتيك مي باشد. بدين منظور و براي مطالعه‌ي دقيق‌تر 420 مترازكانال بتني فرسوده سه آسياب سنقر انتخاب و 15مقطع عرضي از آن برداشت شد. سرعت جريان آب با استفاده از دستگاه مولينه در همه مقاطع مقاطع به دقت اندازه گيري شد. سپس يك كد كامپيوتري تهيه شدكه شامل دو زير برنامه بهينه سازي با روش الگوريتم ژنتيك و هيدروليكي براساس روش گام استاندارد براي محاسبه نيمرخ جريان مي باشد. با مقايسه نيمرخ سطح آب محاسباتي و اندازه گيري شده مقادير ضريب زبري مانينگ در 15 مقطع برداشت شده محاسبه شد. به منظور صحت سنجي مدل الگوريتم از حل مسايل بهينه سازي غيرخطي مقيد كه داراي راه حل هاي تحليلي هستند استفاده شد و معلوم شد كه نتايج به دست آمده از مدل با نتايج حل تحليلي كاملاً برابر است. به منظور صحت‌سنجي مدل هيدروديناميك، نتايج آن با نتايج مدل HEC-RAS مقايسه شد. نتايج اين تحقيق نشان داد پس از بهينه يابي ضريب زبري مانينگ نيمرخ سطح آب محاسباتي با نيمرخ اندازه گيري خطاي كمتر از 4۱/1 درصد دارد. در حاليكه براي ساير روش هاي بررسي شده در اين تحقيق خطا به مراتب بيشتر است.