بررسي تجربي و عددي طراحي دودكش هاي مشترك بهينه در ساختمان هاي بلندمرتبه

استفاده از دودكش مجزا براي بخاري ها به لحاظ عملي مشكلاتي را در ساختمان هاي مسكوني چند طبقه ايجادمي كند، درصورتي كه استفاده از يك دودكش مشترك با مشخصه هاي قابل اطمينان مي تواند تا حد زيادي اين مشكلات را كاهش دهد. با توجه مبحث 17مقررات ملي ساختمان دودكش مشترك حداكثر براي پنج طبقه بايد استفاده شود، لذا بايد از دو دودكش دراين ساختمان استفاده كرد. در اين تحقيق حالت هاي مختلف نصب وسايل گازسوز در ساختمان هاي بلند مرتبه مورد بررسي قرار گرفته است. اين تحقيق در نرم افزار فلوئنت با داده هاي آزمايش تجربي شبيه سازي و آناليز شده و نتايج بدست آمده پس از راستي آزمايي درمرحله آزمايش تجربي در نرم افزار فلوئنت تحليل و تفسير شده ودياگرام ها وكنتورهاي سرعت ودما براي حالات مختلف بدست آمده است. نتيجه كلي كه پس از حصول اطمينان از استقلال شبكه در مش بندي در تحليل نرم افزاري و نتايج آزمايش تجربي در طبقات بالاتر با رعايت مبحث 17 اجراي دو دودكش مشترك عايق دار وبا اتصال بخاري ها به صورت پشت سرهم بهينه ترين حالت بوده و مكش دودكش بيشتر مي باشد. اين تحقيق راه را براي بررسي هدايت دود پكيج هاي فن دار وبدون فن باز كرده و قدم موثري براي رفع ابهامات موجود در اين زمينه خواهد بود.