بررسي نو بنيادگرايي اسلامي در ناحيه جنوب شرق ايران ، بر اساس نظريه پخش

امروزه نوبنیادگرایی اسلامی تنها بعد نظری ندارد؛ بلكه در پهنه عمل آثار بسیار بر امنیت منطقه ای و جهانی به جا گذاشته است. با توجه به اثرگذاری زیاد این پدیده و شبكه ای شدن آن در پهنه جهانی و تاثیری كه بر امنیت و روابط منطقه ای و جهانی كشورمان دارد، بررسی چگونگی بازتاب این گفتمان در مناطق مختلف كشور و شناخت نقاط آسیب پذیر در برابر آن. امری ضروری می نماید. لذا، در این پژوهش به بررسی چگونگی پخش این پدیده در ناحیه جنوب شرق ایران كه تحولات اخیر آن در ارتباط با این گفتمان بوده، می پردازیم. از آنجا كه هر نوع بررسی و تحلیل نظری اگر در قالب و چارچوب یك تئوری و نظریه انجام پذیرد، فایده مندی درازمدت آن تحلیل را به دنبال خواهد داشت، این نوشتار بر آن است كه توانمندی نظریه پخش را از باب تطبیق نظریه بر مورد، در تحلیل بازتاب گفتمان نوبنیادگرایی اسلامی بر ناحیه جنوب شرق ایران، مورد آزمون قرار دهد. سوال پژوهش این است كه آیا گفتمان نوبنیادگرایی اسلامی، بر ناحیه جنوب شرق ایران تاثیر داشته یا خیر؟ و در صورت مثبت بودن پاسخ، آیا بر اساس تئوری پخش می توان آنرا نشان داد؟ فرضیه پژوهش هم این است كه اولا: نوبنیادگرایی اسلامی بر ناحیه جنوب شرق ایران تاثیرگذار بوده است و ثانیا: نظریه پخش چارچوب نظری مناسبی برای بررسی میزان و نحوه تاثیرگذاری نوبنیادگرایی اسلامی بر ناحیه جنوب شرق ایران است و به خوبی می تواند این مسئله را تبیین كند.