بررسي اثرات متقابل سيليس و كرم خاكي بر پالايش زيستى فلز سنگين نيكل در گياه يال اسبي

اين پژوهش با هدف بررسي استفاده از كرم خاكي و عنصر سيليس بر پالايش زيستي فلز سنگين نيكل در گياه يال اسبي (Ophiopogon japonicas) به صورت آزمايش گلداني صورت گرفت. به همين منظور، آزمايش در قالب فاكتوريل بر پايه طرح كامل تصادفي طراحي شد كه سطوح نيكل در سه سطح صفر ،100 ،200 ميلي گرم در هر كيلوگرم خاك نيكل به عنوان عامل اول، مصرف 200 ميلي گرم در هر كيلوگرم خاك مصرف سيليس و عدم مصرف آن به عنوان عامل دوم و كاربرد 5 نخ كرم خاكي و عدم كاربرد آن به عنوان عامل سوم در نظر گرفته شد. صفات مورد ارزيابي شامل وزن خشك ريشه، وزن خشك اندام هوايي، ميزان نيكل خاك، ميزان نيكل ريشه، ميزان نيكل اندام هوايي، ميزان سيليس خاك بودند. نتايج نشان داد كه با افزايش ميزان آلودگي، وزن خشك ريشه و اندام هوايي به شدت كاهش يافت و كاربرد كرم خاكي منجر به افزايش وزن خشك ريشه و اندام هوايي شد كه اين امر عمدتاً به دليل تاثير كرم خاكي بر افزايش كربن آلي و افزايش ظرفيت تبادل كاتيوني از يك طرف و از طرف ديگر افزايش جذب فلزات سنگين نيكل و تجمع در بافت مي‌باشد. عنصر سيليس نيز قادر به كاهش سميت نيكل خاك و افزايش ضريب انتقال نيكل از خاك به ريشه شد.