اثرات زيستي اسانس‌ زيره‌ي سياه روي پارامترهاي جدول زندگي بيد سيب‌زميني Phthorimaea operculella Zeller

در حال حاضر استفاده از آفت¬كش¬هاي تدخيني به‌صرفه¬ترين و متداول‌ترين روش مديريّت آفات انباري به شمار مي¬رود ولي افزايش روزافزون مشكلات زيست¬محيطي ناشي از كاربرد اين ¬آفت¬كش¬ها، لزوم تحقيقات براي يافتن روش¬هاي كنترلي كم¬خطر را آشكار ساخته است. در اين تحقيق اثر زيركشندگي غلظت كشنده 20 درصد اسانس زيره‌ي سياه (LC20 معادل 20/21 ميكروليتر برليتر هوا) روي بيد سيب¬زميني در شرايط آزمايشگاهي در دماي 2±25 درجه¬ي سليسيوس، رطوبت نسبي 5±65 درصد و دوره¬ي نوري 12 ساعت تاريكي و 12 ساعت روشنايي مورد بررسي قرار گرفت. شاخص اميد به زندگي در اولين روز ظهورحشرات كامل در شاهد و تيمار اسانس زيره¬ي سياه در ماده 66/13و 5/12 و در نر 06/15و 06/14 بود كه نشانگر كاهش اميد به زندگي آفت در زمان ظهور حشرات كامل بود. نرخ ناخالص توليدمثل (GRR) در شاهد و تيمار زيره‌ي سياه 87/63 و 54/57 ماده بر ماده بر نسل بود و مقادير نرخ خالص توليدمثلي (R0) در شاهد و تيمار زيره‌ي سياه 41/62 و 16/52 ماده بر ماده بر نسل بود. نرخ ذاتي افزايش جمعيت (rm) در شاهد و تيمار زيره‌ي سياه به ترتيب 15/0 و 14/0 بود. مقادير نرخ متناهي افزايش جمعيت (ƛ) در شاهد و تيمار به ترتيب 17/1 و 15/1 بود. مقدار ميانگين مدت زمان يك نسل (T) در شاهد و تيمار 23/26 و 99/27 روز بود. مقايسه‌ي ميانگين نشان داد كه اسانس زيره سياه باعث افزايش اين پارامتر شده است. با توجه به اثرات زيستي مشاهده شده روي پارامترهاي جمعيتي بيد سيب¬زميني، اسانس زيره سياه پتانسيل كاربرد در مديريت تلفيقي آفت مذكور را دارا مي¬باشد.