تأثير عوامل محيطي بر بيماري مالاريا در نواحي جنوب شرقي ايران

امروزه، با بیش از ۱۰۰ سال تحقیقات علمی در زمینه فقه ریشه كنی مالاریا این بیماری همچنان یكی از مهمترین محدودیت های زیست محیطی و بهداشتی در بیش از ۹۰ كشور با جمعیتی بالغ بر ۲ میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر می باشد و سالانه حداقل ۳۰۰ میلیون مورد بیماری و روزانه حدود ۳۰۰۰ مورد مرگ به بار می آورد. بیماری مالاریا یكی از بیماریهای واگیرداری است كه سالانه ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون نفر به آن مبتلا می شوند و شرایط اقلیمی همچون بارش، درجه حرارت و رطوبت عوامل تأثیرگذار بر توزیع جغرافیایی و شیوع این بیماری هستند. از آنجا كه نواحی جنوب و جنوب شرقی ایران جزء مناطق آندمیك مالاریا محسوب شده و سه استان جنوب شرق، استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان و بخش جنوبی استان كرمان در مجموع، ۹۵ درصد از كل موارد كشور را به خود اختصاص دادهاند. بنابراین، لزوم بررسی و مطالعه در منطقه ضروری به نظر می رسد. به این منظور، در این پژوهش سعی شده است تأثیر پارامترهای اقلیمی مانند دما، بارش و رطوبت بر روند تغییرات این بیماری در نواحی جنوب شرق كشور مورد ارزیابی قرار گیرد. در این مطالعه، به بررسی رابطه عوامل اقلیمی با بیماری مالاریا به صورت كتابخانه ای پرداخته شده است كه نتایج این پژوهش نشان داد با افزایش بارش و رطوبت میزان ابتلا كاهش پیدا می كرد و با افزایش دما تعداد مبتلایان افزایش می یابد.