اثر سطوح ورمي‌كمپوست و بور بر درصد روغن دانه و صفات مرفولوژيك گلرنگ

دانه‌هاي روغني از نظر تأمين كالري و انرژي مورد نياز انسان و دام جايگاه ويژه‌اي در بين محصولات زراعي دارد به ‌طوري كه امروزه دانه‌هاي روغني پس از غلات به‌عنوان دومين منبع مهم تأمين انرژي مورد نياز در تغذيه مي‌باشند. گياه گلرنگ يكي از گياهان روغني است كه به دليل قابليت‌هاي تحمل به سرما و تحمل نسبي گرما و تحمل شوري و همچنين توليد روغن باكيفيت بالا در ايران طي سال‌هاي اخير كشت و پرورش اين گياه مورد توجه قرار گرفته است. در اين تحقيق اثر ورمي‌كمپوست (صفر (شاهد)، 4، 8 و 12 تن در هكتار) بور (صفر (شاهد)، 3، 6 و 9 كيلوگرم در هكتار) بر صفات مرفولوژيكي و درصد روغن گلرنگ بررسي شد. نتايج نشان داد كه اثر متقابل ورمي‌كمپوست و بور نيز درصد روغن را افزايش داد كه بيشترين مقدار درصد روغن (34 درصد) زماني به دست آمد كه از سطح 8 تن در هكتار ورمي‌كمپوست و 3 كيلوگرم در هكتار بور استفاده شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه اثرات اصلي تيمار¬ها بر صفات ارتفاع بوته، تعدادشاخه فرعي، تعداد طبق در بوته معني‌دار شد و همچنين اثرات متقابل سطوح ورمي‌كمپوست و كود بور بر صفات ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعي، تعداد طبق در بوته و قطر طبق و ساقه اثر معني¬داري داشتند.